مقدمه: من خیلی خر شانسم
شرح: این روزها هوا خنک تر شده و شب های تهران خیلی به نظرم مطبوع هستند. هم هوا خنک تر هست و هم مردم شب ها کمتر مثل کرم خیابان ها را بالا و پائین میروند. دیشب نزدیک های 12 زدم بیرون که بادی سرم را بنوازد و ... تسمه ماشین بدجوری صدا می داد، تاریک بود نمیشد فهمید پاره شده،یا در آستانه پارگی است. کمی قدم زدم و ... زود برگشتم به خانه. صبح اول وقت رفتم تعمیرگاه لیست بلند بالایی به نمایندگی مثلا مجاز داده شد تا تسمه ها ، چهار چرخ، جلوبندی و ... چک شوند.
امشب هم دوباره ساعت های ده، ده و نیم هوس ... و هوای خنک به سرم زد. با دختر خاله جان رفتیم بام، چقدر هم خوب بود طبق معمول کلی فک زدیم. چشمت روز بد نبیند ، دختر خاله جان را رساندم و سلانه سلانه به سمت منزل رهسپار شدم... سر پیچی که از صدر وارد مدرس می شود، زمین حسابی خیس بود، اما سرعتی نداشتم نهایت 70 کیلومتر. بدون ترمز داشتم می رفتم که در کمال ناباوری ماشین شروع کرد به چرخیدن، مثل اینکه دستی کشیده باشم صدای بوق و نور ماشین های اطرافم به سرم کوبیده می شد. باورم نمی شد ترمز نگرفته چرا دنیا دارد می چرخد، زورم به فرمان نمی رسید، فکر کردم اتول فرمان بریده، سعی می کردم ماشین داخل گارد ریل وسط بزرگراه نرود، نگران ماشین های پشتی هم بودم اما کاری از من ساخته نبود. دنده ، ترمز .... نفهمیدم چی شد که دیدم تو لاین سرعت بزرگراه، ماشین عمودی ایستاده، دو تا ماشین چند سانتی متری من متوقف شده بودند. یک کامیون داشت از دور می آمد، نگران بودم نتواند کنترل کند و به من بزند، سر پیچ بود. هر چقدر استارت می زدم روشن نمی شد، فرمان هم تکان نمیخورد که حداقل در سراشیبی ماشین صاف بشود. به کلی ...م هایم ریخته بود، کامیون رسید و خوشبختانه راننده توانست کنترلش کند. به محض اینکه کامیون ایستاد، ماشین هم روشن شد و با هزار بدبختی صاف شد...
شانس با من بود وگرنه به فاک فنا رفته بودم. چند ثانیه بیشتر طول نکشید، اما بعد از چند ساعت هنوز قلبم تند تند میزند. آمده بود بلایی اما به خیر گذشت.
نتیجه: هزار بار به این نتجیه رسیدم که مراجعه به نمایندگی های مجاز از بزرگترین معصیت های بشری است اما آدم نمی شوم. مکانیک خوبم آرزوست...
پادشاه فصل ها پاییز؟؟؟!!
خدا رو شکر چیزیت نشده!!!